آدریانا اسمیت؛ مرگ مغزی، اما همچنان زندانیِ قانونِ ضدسقط جنین
کلینیک‌های مکزیک مقصد جدید آموزش سقط جنین برای پزشکان آمریکایی
۰۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
زاگاه- پرونده آدریانا اسمیت، زن باردار مرگ مغزی شده که به دلیل قانون ممنوعیت سقط جنین در ایالت جورجیا در آمریکا، نود روز است که بدون رضایت خانواده‌اش به دستگاه های تنفسی وصل شده تا جنین زنده بماند، بار دیگر توجهات را به سمت قوانین سختگیرانه سقط جنین در برخی از ایالتهای آمریکا پس از لغو قانون رو علیه وید جلب کرده است.
آدریانا اسمیت، ۳۰ ساله، مادر و پرستار از آتلانتا، اوایل ماه فوریه در حالی‌که تقریبا در نهمین هفته بارداری‌اش بود، متوجه وجود لختههای خونی در مغزش شد. او پس از سردردهای شدید، به بیمارستان مراجعه کرد اما پزشکان بدون اینکه درد او را جدی بگیرند، با تجویز چند دارو او را از مرخص کردند.
مادر آدریانا، آوریل نیوکیرک، می‌گوید: «برای او دارو تجویز کردند، اما هیچ آزمایشی انجام ندادند. نه سی‌تی‌اسکنی، نه چیز دیگر. اگر این کار را کرده بودند یا حداقل او را یک شب نگه می‌داشتند، می‌توانستند مشکل را تشخیص دهند. این اتفاق قابل پیشگیری بود.»
صبح روز بعد، اسمیت در خواب ناگهان دچار تنگی نفس شدید شد. صدایی که به گفتهٔ دوست‌پسرش شبیه غرغره کردن بود. او بلافاصله با اورژانس تماس گرفت و امدادگران ابتدا او را به بیمارستان اموری دکتور بردند و سپس به بیمارستان دانشگاهی اموری منتقل کردند—جایی که خود اسمیت به‌عنوان پرستار در آن کار می‌کرد.
نیوکیرک می‌گوید: «از من پرسیدند که آیا با انجام یک عمل برای کاهش فشار موافقم و من گفتم بله. اما بعد دوباره تماس گرفتند و گفتند که امکان انجام آن را ندارند.»
آدریانا به‌عنوان مرگ مغزی اعلام شد و تا به امروز، بیش از ۹۰ روز است که به دستگاه‌های حیاتی متصل است. خانواده‌ی اسمیت می‌گویند پزشکان بیمارستان اموری به آنها گفته‌اند که اجازه ندارند دستگاه‌ها را از او جدا کنند، زیرا قانون ایالتی سقط جنین را پس از تشخیص فعالیت قلبی جنین — که معمولاً در حدود شش‌هفتگی بارداری اتفاق می‌افتد — ممنوع می‌کند.
این قانون در سال ۲۰۱۹ تصویب شد، اما تا زمانی که پرونده رو علیه وید در سال ۲۰۲۲ با رأی پرونده‌ی دابز علیه سازمان سلامت زنان جکسون لغو نشد، به اجرا درنیامده بود. این اتفاق راه را برای ممنوعیت سقط جنین در سطح ایالتی باز کرد.
در حال حاضر، ۱۲ ایالت آمریکا ممنوعیت کامل سقط جنین در تمام مراحل بارداری را اجرا می‌کنند و سه ایالت دیگر، از جمله جورجیا، قوانینی مشابه دارند که پس از هفته ششم بارداری اعمال می‌شوند.
مادر اسمیت به رسانه ها گفته است پزشکان به خانواده اطلاع داده‌اند که مایع در مغز جنین جمع شده و آنها بابت سلامت او نگران‌اند. او می‌گوید:«او نوه من را باردار است. اما این بچه ممکن است نابینا باشد، نتواند راه برود، یا حتی پس از تولد زنده نماند.»
پزشکان ظاهراً منتظر هستند تا جنین به هفته ۳۲ بارداری برسد—که هنوز چند ماه دیگر باقی مانده، چرا که اسمیت اکنون در هفته ۲۱ بارداری است.
براساس گزارشها پزشکان همچنین به خانواده او گفته‌اند بر اساس قانون ضربان قلب جورجیا (heartbeat law)، از نظر قانونی موظف‌اند تا زمان رسیدن جنین به سن بقا (viability)، به پشتیبانی حیاتی ادامه دهند.
در همین رابطه بخوانید:
-
سقط جنین و انتخابات آمریکا؛ مرگ سه زن در پی ممنوعیت دسترسی به سقط جنین ایمن
-
رنگینپوستان، مهاجران و پناهندگان، بزرگترین قربانیان جنبش طرفدار «حق حیات
دادگاه عالی آمریکا ۵۰ سال قانونی بودن سقط جنین را لغو کرد
وضعیت جنین چه خواهد بود؟
ماجرای آدریانا، شبیه به پرونده دیگری در ایالت تگزاس است. زمانی که دهسال پیش، یک زن دچار مرگ مغزی به‌دلیل باردار بودن، به مدت حدود دو ماه با کمک دستگاه زنده نگه داشته شد، تا در نهایت، با رای یک قاضی مبنی بر اینکه بیمارستان قانون ایالتی را به‌اشتباه تفسیر کرده است، دستگاه‌های حیاتی از او قطع شد.
مرگ مغزی در دوران بارداری پدیده‌ای نادر است. و نادرتر از آن، مواردی است که پزشکان تصمیم می‌گیرند پس از اعلام مرگ مغزی مادر، بارداری را ادامه دهند.
دکتر وینچنزو برگلا، مدیر بخش طب مادر و جنین در دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا، می‌گوید: «این قطعاً یک وضعیت بسیار پیچیده است—نه فقط از نظر اخلاقی، بلکه از نظر پزشکی.»
برگلا می‌گوید: «واقعاً دشوار است که بدن مادر را از عفونت یا نارسایی قلبی محافظت کنیم.»
اعتراضات سازمانها و کنشگران مدافع حق آزادی سقط جنین
با راه پیدا کردن داستان آدریانا به رسانه‌ها، سازمانهای فمینیستی و مدافع حق دسترسی به سقط جنین، زنده نگه داشتن او را خشونت دانسته و معتقدند خانواده آدریانا باید حق داشته باشند تا در مورد وضعیت او تصمیمگیری کنند. به عوض آن، آنها سه‌ماه است که عزیز مرگ مغزی شدهشان را روی تخت بیمارستان مشاهده می‌کنند درحالیکه دستگاه‌های حیاتی تنها به این دلیل به او وصل هستند که قانون ایالت، بدن زنی که دیگر زنده نیست را در کنترل خود گرفته است.
مونیکا سیمپسون، مدیر اجرایی سازمان SisterSong و شاکی اصلی در پرونده‌ای که قانون ممنوعیت سقط جنین در شش‌هفته‌گی جورجیا را به چالش کشیده، می‌گوید: «آدریانا سزاوار آن بود که توسط تیم درمانی‌اش مورد اعتماد قرار گیرد. خانواده‌اش نیز حق داشتند که در تصمیم‌گیری‌های پزشکی او نقش داشته باشند. اما در عوض، آنها بیش از ۹۰ روز است که با هزینههای درمانی سنگین، ترومای روزانه و خشونتِ ناتوانی در تصمیمگیری مواجه شدهاند. »
او می‌گوید: «زنان سیاه‌پوست باید در تصمیم‌گیری‌های مربوط به سلامت خود مورد اعتماد باشند. زمانی که مراقبت‌های حیاتی از دسترس خارج و مجرمانه تلقی می‌شود و بدن ما به دست قانون‌گذاران افراطی سپرده می‌شود، امنیت و جان ما قربانی می‌شود. ما سال‌هاست که زنگ خطر را به صدا درآورده‌ایم. با این حال، پس از مرگ‌های دردناک و قابل پیشگیریِ بسیاری از زنان سیاه‌پوست، پیام همچنان واضح است: جان ما در خطر است، و حق انسانی ما برای اختیار بر بدن‌مان زیر پا گذاشته شده است.»
ممنوعیت سقط جنین در ایالت جورجیا پیش‌تر نیز در مرکز توجه بوده است.
سال گذشته، وب‌سایت تحقیقی پروپابلیکا گزارش داد که دو زن در جورجیا—امبر تورمن و کندی میلر—پس از آنکه به‌دلیل مصرف قرص‌های سقط جنین با عوارض مواجه شدند، مراقبت پزشکی مناسب دریافت نکردند و جان خود را از دست دادند.
این دو داستان وارد کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری نیز شد، و کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور دموکرات، این مرگ‌ها را نتیجه مستقیم ممنوعیت‌های سقط جنین در جورجیا و سایر ایالت‌ها پس از رأی پرونده دابز دانست.
فرماندار برایان کمپ پس از امضای قانون ممنوعیت سقط جنین در سال ۲۰۱۹ گفته بود: «ما عقب‌نشینی نخواهیم کرد. ما همیشه برای دفاع از زندگی مبارزه خواهیم کرد.»
