با راه پیدا کردن داستان آدریانا به رسانهها، سازمانهای فمینیستی و مدافع حق دسترسی به سقط جنین، زنده نگه داشتن او را خشونت دانسته و معتقدند خانواده آدریانا باید حق داشته باشند تا در مورد وضعیت او تصمیمگیری کنند. به عوض آن، آنها سهماه است که عزیز مرگ مغزی شدهشان را روی تخت بیمارستان مشاهده میکنند درحالیکه دستگاههای حیاتی تنها به این دلیل به او وصل هستند که قانون ایالت، بدن زنی که دیگر زنده نیست را در کنترل خود گرفته است.