زاگاه- پرتغال بهتازگی سه روز مرخصی متوالی با حقوق در هر ماه را برای کارکنانی که در دوران قاعدگی دچار درد شدید و ناتوانکننده ناشی از اندومتریوز یا آدِنومیوز میشوند، تصویب کرده است. این قانون از ۲۶ آوریل ۲۰۲۵ در این کشور اجرایی شده است.
قانون شماره ۳۲/۲۰۲۵ با هدف حمایت از حقوق افرادی که به اندومتریوز یا آدنومیوز مبتلا هستند، تصویب شده است.
در سال ۲۰۲۳، اسپانیا بهعنوان نخستین کشور اروپایی، قانونی برای اعطای مرخصی به کارمندان زن با درد شدید قاعدگی، از جمله ناشی از اندومتریوز یا تخمدان پلیکیستیک، تصویب کرد. اگرچه قانون جدید در پرتغال محدودتر است و تنها شامل افرادی میشود که بهطور خاص به اندومتریوز یا آدنومیوز مبتلا هستند، اما گامی مهم برای افزایش آگاهی و حمایت از افرادی است که با علائم دردناک یا مختلکننده قاعدگی مواجهاند.
براساس این قانون کارمندانی که در دوران قاعدگی، درد شدید ناشی از اندومتریوز یا آدنومیوز را تجربه میکنند، میتوانند تا سه روز متوالی در ماه (یعنی حداکثر ۳۶ روز در سال) مرخصی با حقوق بگیرند. این مرخصی بهطور کامل توسط کارفرما پرداخت میشود.
برای استفاده از این مرخصی، کارمند باید گواهی پزشکی ارائه دهد که تشخیص اندومتریوز یا آدنومیوز همراه با درد شدید را تأیید کند. این گواهی فقط هنگام اولین درخواست مرخصی لازم است و نیاز به تمدید ندارد. قانون همچنین خدمات بهداشت ملی پرتغال را موظف کرده است تا طرحی را برای مشارکت در پرداخت هزینههای دارویی شهروندان مبتلا به این بیماری ارائه دهد. علاوه بر این کسانی که دچار اندومتریوز یا آدنومیوز هستند، حق دسترسی به خدمات حفظ باروری از جمله جمعآوری و نگهداری تخمک از طریق سیستم بهداشت ملی را خواهند داشت.
در همین رابطه بخوانید:
قانون جدید که یکی از مترقیترین قوانین در حوزه حقوق باروری محسوب می شود، کارفرمایان را ملزم میکند که سیاستهای مرخصی خود را به گونه ای تنظیم کنند که کارکنان برای برخورداری از این مرخصی استحقاقی، دچار تبعیض و یا شرم نباشند. اگرچه این قانون بهطور خاص برای مرخصی قاعدگی کارکنانی است که به اندومتریوز یا آدنومیوز مبتلا هستند، اما کارفرمایان میتوانند تدابیر مشخصی را نیز برای حمایت از کارکنانی که قاعدگی دردناک دارند، در نظر بگیرند؛ از جمله مرخصی اضافی با یا بدون حقوق، امکان دورکاری یا ساعات کاری انعطافپذیر.
تخمین زده میشود که از هر ده زنِ در سن باروری یک نفر مبتلا به اندومتریوز است. در ایران آمارها حاکی است که بیش از سه میلیون زن با اندومتریوز دستوپنجه نرم میکنند. با اینحال اغلب پزشکانی که برای بار اول این زنان را معاینه میکنند، نمیدانند که درد و ناراحتی این زنان بر اثر چیست و متخصصانی که این زنان به آنها ارجاع داده میشوند نیز اطلاعات کامل و خوبی ندارند. شمار زیادی از زنان تحت درمان قرار نمیگیرند یا درمان نادرستی دریافت میکنند، ممکن است سالها طول بکشد تا این بیماری برایشان تشخیص داده شود و در این مدت زنان با دردهای شدیدی که زندگی کاری، اجتماعی و جنسیشان را تحت تاثیر قرار میدهد، مواجه هستند.
براساس آمارها، شمار زنان مبتلا به اندومتریوز با آمار ابتلا به دیابت در جهان قابل مقایسه است، با اینحال آگاهی بسیار کمی در مورد آن و کمک به افراد مبتلا وجود دارد. پزشکان بسیاری فقط زنان را به خانه میفرستند و میگویند که باید درد را تحمل کنند و یا بدتر اینکه معتقدند دارند «درد» را تخیل میکنند.