سندروم پیشاقاعدگی (PMS)
آشنایی با شیوه‌های جلوگیری از بارداری
۰۷ آبان ۱۴۰۰
تحولات باروری، زنان و شرایط متعارض
۲۸ آبان ۱۴۰۰
زاگاه- PMS شامل طیف گسترده‌ای از علائم و نشانه‌های فیزیکی و احساسی است که برخی افراد پیش از و یا در دوران پریود به آن دچار می‌شوند. بسیاری از محققان معتقدند این علائم از تغییرات هورمونی چرخه قاعدگی نشأت می‌گیرد. برخی افراد هر ماه دچار PMS می‌شوند، برخی دیگر هر چند ماه یک بار و برخی اصلا چنین علائمی را بروز نمی‌دهند. عده‌ای تمامی علائم و عده‌ای تنها برخی از این موارد را نشان می‌دهند. علائم PMS در دو دسته عمده قرار می‌گیرد: علائم روانی و علائم جسمانی.
علائم فیزیکی PMS
- ولع غذاهای خاص و افزایش اشتها
- درد و حساسیت در پستان‌ها
- احساس نفخ و ورم و پف شکم
- افزایش وزن
- سردرد
- سرگیجه
- تورم دست و پا
- درد مفاصل و عضلات
- افزایش احساس خستگی و نیاز به چرت زدن
- مشکلات پوستی مانند جوش
- احساس ناراحتی در معده
- درد شکم
- چرب شدن موها
علائم روانی PMS
- احساس ناراحتی، افسردگی و اضطراب
- نوسانات خلقی
- تحریک‌پذیری و افزایش احساس خشم
- طغیان احساسی و گریه‌های ناگهانی
- اجتماع‌گریزی و گوشه‌گیری
- مشکلات تمرکز
- اختلال خواب
- تغییرات در میل جنسی
بسیار رایج است که تنها برخی علائم را تجربه کنید. بعلاوه هر ماه ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنید. افراد PMS را به طور متفاوتی تجربه می‌کنند. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد. برای اینکه دکتر تشخیص بدهد که دچار PMS هستید باید حداقل ۳ ماه پشت سر هم علائم را تجربه کنید. این علائم بین ۵ تا ۱۰ روز قبل از پریود آغاز می‌شوند و در برخی امور روزمره اختلال ایجاد می‌کند. این علائم معمولا با آغاز خونریزی از بین می‌روند. اگر فکر می‌کنید PMS دارید، پریود و علائم خود را به مدت دست‌کم ۲ الی ۳ ماه، هرروز ثبت کنید. در این راستا می‌توانید از اپلیکیشن‌های رصد کردن قاعدگی استفاده کنید. افسردگی، اضطراب، پیشایائسگی و بیماری تیروئید علائمی مشابه با PMS دارند و برای تشخیص مشکل باید به پزشک مراجعه کنید.
اختلال دیسفوریک پیشاقاعدگی (PMDD)
تعداد کمی از افراد دچار نوعی بسیار حاد از PMS می‌شوند که اختلال دیسفوریک پیشاقاعدگی (PMDD) نام دارد. PMDD علائمی بسیار شدیدتر از سندرم پیشاقاعدگی دارد و به عنوان یک اختلال روان‌تنی مشابه با افسردگی تک‌قطبی در نظر گرفته می‌شود. علائم PMDD می‌تواند بسیار ترسناک باشد و افسردگی شدید، وحشت‌زدگی، گریه، از دست دادن کنترل، تجربه حملات پانیک و حتی هجوم افکار خودکشی را شامل می‌شود. اگر دچار این علائم شدید حتما باید از پزشک مشورت بگیرید.
کارهایی که برای بهبود PMS می‌توانید انجام دهید:
- به طور مرتب ورزش کنید. روزی حداقل نیم ساعت ورزش ایده‌آل است.
- رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. میوه و سبزیجات بخورید. مصرف چربی، قند، نمک و کافئین را محدود کنید. ممکن است تشخیص دهید تعداد وعده‌های غذایی بیشتر با حجم کم‌تر(به جای سه وعده پرحجم در روز) برایتان مناسب‌تر است.
- به‌اندازه کافی بخوابید. ۷ الی ۸ ساعت توصیه می‌شود.
- با تمرین نفس‌های عمیق، یوگا و مدیتیشن از اضطراب خود بکاهید.
- برای کاهش درد از مسکن‌هایی چون پاراستامول و ایبوپروفن استفاده کنید.
- علائم خود را به مدت حداقل سه چرخه قاعدگی ثبت کنید و به پزشک نشان دهید.
- از سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل بپرهیزید.
- مکمل‌هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B6، کلسیم و منیزیم را برای کاهش گرفتگی عضلات و تغییرات خلقی مصرف کنید.
درمان PMS
اگر تمامی روش‌های مذکور را امتحان کردید و جواب نگرفتید و هم‌چنان علائم PMS در زندگی روزمره برایتان اختلال ایجاد می‌کند، از پزشک مشورت بگیرید. پزشکان و روان‌درمانگران ممکن است برای شما داروهای هورمونی مانند قرص ترکیبی ضدبارداری، قرص ضدافسردگی، مکمل غذایی و یا روان‌درمانی (رفتاردرمانی شناختی) تجویز و توصیه کنند.
منابع:
