لابیاپلاستی و جهان پورنوگرافی‌شده
آی‌یودی مراقبت ترامپ!
۳۱ مرداد ۱۴۰۳
منوپاز یا یائسگی؛ چه چیزی در انتظارمان است؟
۲۰ شهریور ۱۴۰۳
زاگاه- این روزها با بالا گرفتن تب جراحی‌های زیبایی، لابیاپلاستی نیز یکی از انواع جراحی‌هایی است که به خصوص با فراگیرشدن دسترسی به شبکه‌های اجتماعی، بیش از گذشته تبلیغ می‌شود. کافی است همین هشتگ را در شبکه‌ای مانند اینستاگرام دنبال کنید تا با هزاران محتوای اغلب نادرستی مواجه شوید که زنان را ترغیب می‌کند برای افتادگی وُلوا و زیباتر شدنش، عمل لابیاپلاستی انجام دهند. جراحی‌های دیگری نیز وجود دارند از لیزر رفع تیرگی واژن، هایفو واژینال تا هودکتومی و غیره. جراحی‌هایی که بیشتر آنها توسط صفحات متعلق به پزشکان زنان تبلیغ می‌شوند.
در ایران آمار دقیقی در مورد شمار جراحی لابیاپلاستی و روند رو به رشد آن در سالهای اخیر وجود ندارد. آمارهای جهانی اما نشان می‌دهد که در فاصله سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۲۰، میزان جراحی لابیاپلاستی در جهان ۷۳ درصد رشد داشته است و در حال حاضر یکی از محبوبترین جراحی‌های زیبایی در جهان است.
سهم پورنوگرافی در ایجاد ساختار فرهنگی وُلوای ایده‌آل
از آنجایی که نه جراحان زیبایی و نه زنانی که تحت جراحی قرار می‌گیرند درک دقیقی از تنوع اندام جنسی زنان ندارند، درک و تصور آنها از اندام جنسی ایده‌آل تحت تاثیر مسائل دیگری شکل گرفته است. در طول دهه گذشته، دسترسی وسیع مردم به اینترنت و فراگیر شدن پورنوگرافی، به آنچه نائومی ولف از آن به عنوان « جهان تماما پورنوگرافی‌شده» یا آنچه «فرهنگ پورن» نامیده می‌شود، کمک کرده است. ولف در مقاله «افسانه پورن» می‌نویسد:« من چهل سالهام و به نظر می‌رسد نسل من آخرین نسل زنانی است که اعتماد به نفس جنسی داشته است. برای نسل جدیدتر، دختران هجده و نوزده‌ساله، دیگر فقط لخت شدن در مقابل پارتنرهایشان کافی نیست. آنها باید چیزهای خیلی بیشتری برای ارائه داشته باشند. بتوانند صحنههای سکس لزبین، یا انزال روی صورت را پیشنهاد دهند. سینههایشان را با جراحی بزرگ کنند و بیکینی وکس‌شده مدل برزیلی داشته باشند، مانند ستارههای پورن!»
با پذیرش فزاینده پورنوگرافی، استانداردهای پورنوگرافی در مورد شیوه‌های آرایش و زیبایی نیز به جامعه راه پیدا کرد. ارزش یافتن بدن بدون مو باعث شد موهای بلوغ که اغلب لابیاهای بلند را پشت خود پنهان میکردند، از بین برود و اختلاف میان لابیای بزرگ و کوچک یک زن «معمولی» با ستارگان پورن بیشتر آشکار شود. زنانی که لابیاهای خود را با بازیگران پورن و یا تصویرهای روی مجلات زنان که ارتباطی طولانی با صنعت مد و زیبایی دارند، مقایسه میکردند.
با اینحال پورنوگرافی نمی‌تواند به تنهایی توسعه و گسترش ایده‌ی زیباتر بودن لابیاهای کوچک را توضیح دهد. انحصار پونوگرافی بر صنعت زیبایی زنان توسط فرهنگی تسهیل شده که آنچه پورنوگرافی به عنوان نمونه زیبایی ارائه می‌دهد، می‌پذیرد و مقاومت کمی در برابر آن نشان می‌دهد. استفاده وسیع از پورنوگرافی به ایجاد تمایل به داشتن سینههایی با فرم خاص، بدن بدون مو و حالا داشتن لابیای کوچک کمک می‌کند. درست همانطور که فرهنگ پورن در ترکیب با فرهنگ جراحی پلاستیک، ایمپلنت سینه را به عنوان روشی برای داشتن سینه‌های بزرگ عادی کرد.
در همین رابطه بخوانید:
اضطراب آلت جنسی و تاثیر آن بر زندگی جنسی
تاثیرات اضطراب آلت جنسی بر اعتماد به نفس و رفتار جنسی زنان در مطالعات گوناگونی مورد تحقیق قرار گرفته است. یافتهها نشان میدهند زنانی که نسبت به شکل آلت جنسی‌شان نارضایتی دارند، در رابطه جنسی نیز رضایت کمتری را تجربه می‌کنند و این مساله بطور مستقیم بر رفتار جنسی و ارگاسم آنان تاثیرگذار است. همچنین بر اساس این تحقیقات مردان بطور کلی نسبت به آلت جنسی‌شان احساس رضایت و اعتماد به نفس بیشتری دارند.
تجربه‌های زنانی که تحت جراحی تجربه های زنانی که تحت جراحی FGCS قرار گرفتند همگی یک مورد مشترک را نشان میداد: درد روانی! قبل از انجام عمل جراحی زنان قادر نبودند از رابطه جنسی لذت ببرند، آنها بخاطر شکل آلت جنسی و لابیاهایشان به شدت مضطرب بودند و از رابطه لذت نمی‌بردند. یکی از این زنان می‌گوید ظاهر لابیای او باعث شده بود که نتواند رابطه دهانی دریافت کند. زن دیگری پس از انجام عمل جراحی می‌گوید:« دیگر از لخت شدن و رابطه جنسی خجالت نمی‌کشیدم. زندگی بهتر شده چون اعتماد به نفس بیشتری دارم.» درد روانی و اضطرابی که با چاقوی جراحی برطرف شده است!
جراحی زیبایی بطور کلی بر این دیدگاه بنا شده است که تغییر ظاهر فرد می‌تواند زندگی او را تغییر دهد! در فرهنگ جراحی زیبایی، درد روانی مانند درد جسمانی دیده می‌شود و تنها با دخالت فیزیکی پایان می‌یابد. درد روانیِ نارضایتی از ظاهر آلت جنسی به یک درد واقعی تبدیل می‌شود و هنگامی که منبع این نارضایتی از بین برود، فرد می‌تواند واقعا از رابطه جنسی لذت ببرد.
نقش پزشکان در تلقین احساس شرم به زنان
علاوه بر نقش صنعت پورن و زیبایی در شکل‌گیری استاندارد زیبایی برای آلت جنسی، نقش پزشکان نیز این روزها پررنگ است. تبلیغات پرشمار در شبکه‌های اجتماعی و القای احساس شرم به زنان به دلیل ظاهر آلت جنسی‌شان و بکارگیری روشهای مختلف برای نشان دادن نتایج عمل لابیاپلاستی از جمله محتواهایی است که این روزها زیاد در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود. برخی از زنان می‌گویند که وقتی برای معاینه به پزشک زنان مراجعه کردهاند، بلافاصله با پیشنهاد انجام عمل جراحی، رفع تیرگی، هودکتومی و غیره مواجه شدهاند. یکی از این زنان می‌گوید:« همینکه دکتر آمد بالای سرم، اولین جمله این بود که وای چقدر سیاهه. می‌تونیم برات روشنش کنیم. این اولین‌بار بود که نظرم به تیره بودن آلت جنسیام جلب شد. اساسا تا زمانی که دکتر این احساس شرم را به من نداده بود، فکر میکردم ظاهر آلت جنسیام طبیعی است.»
در شبکه‌های اجتماعی نیز تبلیغات همینگونه است. زنی در مطب دکتر نشسته و می‌گوید «شوهرم میخواهد طلاقم دهد. چون تیره است! لابیاهایم بلند است. زشت است!» بعد دکتر جواب می‌دهد «شاید شوهرت حق دارد، اما می‌توانیم همه اینها را با کمتر از سی‌میلیون برایت درست کنیم!»
همزمان با افزایش درخواستها برای جراحی‌های زیبایی آلت جنسی منتسب به زنان، یک جنبش نوپا در حال شکل‌گیری است. جنبشی برای رد ایده بی‌نقص بودن ظاهر آلت جنسی و بازپس‌گیری «تفاوت» به عنوان بخشی از انسان بودن- یا به بیان دیگر ارزش دادن به آن چیزی که در رسانههای اجتماعی به عنوان «لابیای بیرونی» شناخته می‌شود. این جنبش که توسط گروههای فمینیستی راهاندازی شده، هدفش افزایش آگاهی در مورد ظاهر آلت جنسی زنانه و شکستن تابوهای مربوط به آن است. فعالان این کمپین به طرق مختلفی تلاش می‌کنند تا به تصویر غیرواقعی که صنعت زیبایی و پورن از آلت جنسی زنانه ساخته است اعتراض کنند، از برگزاری اعتراضات خیابانی تا اعتراض با زبان هنر. فلورانس شچتر با همین دیدگاه در سال ۲۰۱۹ در لندن موزه واژن را به عنوان اولین موزه جهان که به آناتومی بدن زنان اختصاص دارد ( The Vagina Museum) افتتاح کرد. زویی ویلیامز، سخنگوی این موزه می‌گوید بزرگترین مشکل این است که اغلب زنان، ولوا یا آلت جنسی زنان دیگر را ندیده‌اند.« اغلب حتی آلت جنسی خودشان را هم ندیده‌اند، بنابراین داشتن تصوری از اینکه چه چیزی و یا چه شکلی نرمال و طبیعی است، سخت است. به خصوص در تاریخ هنر، تصاویر زنان لخت اغلب بدون لابیاهای بیرون زده است و اغلب آنها انگار فقط یک شکاف کوچک دارند.»
همچنین چندین گروه فمینیستی در آمریکا نیز کمپینی راهاندازی کرده و زنان را تشویق می‌کنند تا از ظاهر آلت جنسی‌شان عکس بگیرند تا تنوع ظاهر وُلوا و آلت جنسی زنانه نشان داده شود و تصور واقعی «کُس» از انحصار صنعت پورنوگرافی خارج شود. ویلیامز سخنگوی موژه واژن در تمرینهایش معمولا به افراد تکالیفی نیز می‌دهد، او در اینباره می‌گوید:« تکالیف خیلی سادهای هستند. مثل اینکه وقتی لخت در حمام هستید، یک آینه بردارید و به ناحیه جنسیتان نگاه کنید، ببینید که چقدر بی‌نقص و مطابق الگوی اولیه هستند. کار ما این است که نشان دهیم چطور باید خودتان را سکسی و جذاب ببینید نه اینکه چطور به نظر سکسی برسید.»
منابع:
chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.anthropology.uci.edu/files/docs/2010_benedict_keil.pdf
https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2021/sep/13/labia-liberation-the-movement-to-end-vulva-anxiety-for-good
