زاگاه- وضعیت زندگی در پناهگاهها در غزه برای حدود یک میلیون و چهارصد هزار آواره هر روز وخیمتر میشود. زنان و دختران از کمبود شدید محصولات بهداشتی قاعدگی، بیماریهای مقاربتی و عفونتهای مجاری ادراری رنج میبرند. دسترسی به لوازم پیشگیری از بارداری بسیار محدود است. طبق گزارشها زنان قرصهای ضدبارداری را با یکدیگر به اشتراک میگذارند. زنانی که از وسایل پیشگیری از بارداری داخل رحمی (IUD) استفاده میکنند به دلیل شرایط غیربهداشتی در کمپها دچار خونریزی و عفونت میشوند. در حال حاضر هیچ امکانی برای برداشتن IUD در غزه وجود ندارد. مسالهای که میتواند سلامت باروری زنان را به خطر اندازد و آنها را با مشکلات طولانیمدتی مانند خونریزیهای شدید مواجه کند.
از دو میلیون و دویست هزار نفر جمعیت ساکن غزه، یک نفر از هر چهارنفر، زنان و دخترانِ در سن باروری هستند (یعنی حدود ۵۷۲ هزار نفر) که به خدمات بهداشت باروری نیازمندند. تخمین زده میشود که پنجاه هزار زن باردار هماکنون در درگیریها و شرایط جنگی در غزه حضور دارند که پنج هزار و پانصد نفر از این زنان در یک ماه آینده زایمان خواهند کرد، یعنی روزانه بیش از ۱۸۰ زایمان!
بسیاری از این زنان از خدمات زایمان در یک محیط امن محروم شدهاند، بیمارستانها با کمبود سوخت و داروهای اصلی و لوازم اولیه- از جمله برای مدیریت زایمانهای اورژانسی- مواجه هستند. در کرانه باختری نیز هماکنون ۷۳ هزار زن باردار وجود دارد که انتظار میرود بیش از ۸ هزار نفر از آنان در یکماه آینده زایمان کنند.
گزارشها از غزه حاکی است که جنگ و درگیریهای یکماه گذشته، بسیاری از زنان باردار را با زایمان زودرس، سقط ناخواسته جنین، زایمانهای سخت و یا مردهزایی مواجه کرده است. عوارض روانیای که در چنین شرایطی مستقیم و گاهی مرگبار است و کمتر از آن سخن گفته میشود. همچنین انتظار میرود که آمار مرگومیر مادران نیز به دلیل عدم دریافت مراقبتهای کافی، افزایش پیدا کند. دکتر مدحت عباس، مدیر کل وزارت بهداشت غزه به سیانان گفت که کادر پزشکی بیمارستان الشفا چهار نوزاد را پس از مرگ مادرانشان با انجام سزارین زنده نگه داشتند. «حالا آنها باید بدون مادرشان و بدون برق زنده بمانند. آیا میتوانید حتی این وضعیت را تصور کنید؟»
گفته میشود اگر اسرائیل همچنان از ورود کمکهای بشردوستانه از جمله کیتهای زایمان به غزه جلوگیری کند، بسیاری از حدود پنجاههزار زن باردار در غزه هیچ مکان امنی برای زایمان نخواهند داشت و حداقل ۱۵ درصد آنان در معرض زایمان سخت و عوارض پس از آن قرار خواهند داشت.
از طرف دیگر، درحالیکه حتی پیش از شروع درگیریها نیز آمار سوءتغذیه در میان زنان باردار بالا بود و بر بقا و رشد نوزادان تاثیر قابل توجهی داشت، اکنون با محاصره غزه و کمبود غذا و آب، مادران برای تغذیه و مراقبت از خانواده خود با مشکلات دو چندانی مواجه شدهاند و خطر سوءتغذیه، بیماری و مرگ در میان آنان افزایش یافته است.
در این شرایط زندگی نوزادان نیز به مویی بند است. اگر سوخت بیمارستان تمام شود، زندگی نوزادانی که تحت مراقبتهای ویژه هستند و در دستگاههای انکوباتور نگهداری میشوند در خطر جدی خواهد بود. به گزارش سیانان و به نقل از وزارت بهداشت فلسطین در رامالله، در روزهای اخیر، ۱۵ بیمار از جمله شش نوزاد، به دلیل قطع برق و کمبود تجهیزات پزشکی، در بیمارستان الشفا جان خود را از دست دادهاند.
دکتر مدحت عباس میگوید:« زمانی که نوزادان نارس به دنیا میآیند، باید در دمایی مطابق با دمای بدن مادرشان نگهداری شوند تا زنده بمانند. این دما را فقط میتوان با دستگاههای انکوباتور برای این نوزادان مهیا کرد.»
در تاریخ ۲۵ اکتبر، سازمان ملل اعلام کرد که به دلیل اتمام سوخت در غزه، بیمارستانهای نوار غزه فقط قادر به رسیدگی به موراد اضطراری هستند. این امر بدان معناست که بسیاری از زنان و دختران امکان مراجعه به مراکز درمانی و بهداشتی برای دریافت مراقبتهای بهداشتی جنسی و باروری را ندارند.
وفا ابوحاشیش، یکی از کارکنان مرکز PFPPA* (انجمن برنامهریزی و حمایت خانواده فلسطین) در غزه میگوید:« دختران و زنان اختلال قاعدگی را گزارش میکنند. مواردی از عفونتهای مقاربتی و عفونتهای مجاری ادراری نیز وجود دارد. زنانی که از قرصهای ضدبارداری استفاده میکنند، آنها را با دیگران به اشتراک می گذارند.»
عمال عوادالله، مدیر اجرایی (PFPPA) میگوید:«اگر زنان باردار به اندازه کافی خوششانس باشند که به مراکز بهداشتی یا بیمارستانی برسند، تنها زمانی بستری میشوند که دهانه رحم بطور کامل باز شده باشد و نوزاد در شرف به دنیا آمدن باشد. بعد از آن به دلیل ازدحام بیش از حد در بیمارستانها، کمبود فضا و منابع، باید ظرف سهساعت پس از زایمان بیمارستان را ترک کنند.»
او میگوید:«زنان باید بین داشتن فضای شخصی و تمیز، و ماندن در خانههای خودشان و خطر بمباران شدن، یا زندگی در پناهگاهها با شرایط بسیار سخت، دست به انتخاب بزنند. این انتخابی میان بد و بدتر است. زیرا که هیچ جای امنی در غزه وجود ندارد.»
تعداد آوارگان داخلی در غزه در حال حاضر حدود ۱.۴ میلیون نفر (بیش از نیمی از جمعیت) تخمین زده میشود که بخش بزرگی از این جمعیت در پناهگاههای شلوغ با کمبود غذا، آب و سوخت زندگی می کنند. این درحالی است که با فرارسیدن زمستان و سردشدن هوا، وضعیت برای همه و از جمله زنان باردار سختتر خواهد شد.
*در مورد PFPPA:
انجمن برنامهریزی و حمایت خانواده فلسطین (PFPPA) در سال ۱۹۶۴ به عنوان یک انجمن مستقل، غیرانتفاعی و غیردولتی در اورشلیم ثبت شده است. PFPPA دارای مراکز ارائه خدمات در مناطق کرانه باختری رامالله، بیتلحم، الخلیل و حلحول، و یک مرکز در نوار غزه است که پس از حمله هوایی اسرائیل در تاریخ ۸ اکتبر تخریب شد.
منبع: reliefweb